Kiraz Ağacı

“Tek bir hakkin olsa, unutmayi mi yoksa hatirlamayi mi seçerdin?”

“Bir hayatim vardi, çiplak biçimde görmek istiyorum onu, hangi gölgelerin geçmisimde gezindigini, nereden kopup geldigimi bilmek istiyorum. Rüyanda gördügün kisinin kim oldugunu bilmiyorsun, düsünsene. Kimi niye özledigini anlamiyorsun. Kendin degilsin. Hem aslinda çiplak olmasan da biliyorsun. En çok unutmak istedigin, en çok hatirladigin olmuyor mu hep? Hatirlamak gerekiyor. Yoksa her sey birbirine benzer. Dünya zaten bir benzerlikten ibaret.”

Unutmak için önce hatirlamak gerekiyor; insan, yasatilan acilari hatirlamali ve onlarla yüzlesmeli ki geçmisi geride birakabilsin...

Hivda ve Deniz, Korsakoff sendromlu iki genç. Zorla unutturulan geçmislerinin, zamanin dondugu o karanlik günden saatin yeniden islemeye basladigi güne kadar geçen sürenin, bireysel ve toplumsal belleklerinin pesine düsüyorlar. Gökçer Tahincioglu, ikinci romani Kiraz Agaci’nda yakin tarihimizde açilmis, kapanmayan agir bir yaranin izlerini sürüyor. Genç yasta ölenlerin ruhlarini tasiyan kiraz agacinin altinda daha adil bir dünya düzeni hayali kuran iki dava insaninin, her seye ragmen tükenmeyen askini ve mücadelesini bir belgesel romanci titizligiyle anlatiyor.