Felsefecilerin "insan"i anlama ugraslarini esasen trajediye odaklanarak sürdürmeleri âdettendir; bu da yari saka yari ciddi, Aristoteles'in komedi hakkindaki kitabinin kaybolmus olmasina baglanir. Hegel, Bergson, Freud ve Nietzsche gibi istisnalar disinda komedi pek de üzerinde felsefe yapmaya degecek bir faaliyet olarak görülmemistir. Zupancic kitabinda komediyi önemli bir düsünce konusu haline getirmekle kalmiyor, felsefe ve psikanalizin "insanlik" denen kavrami olusturan mekanizmalari anlama konusunda komediden neler ögrenebilecegini de gösteriyor.
            
            
                                                         
                                     
            
                          Güvenli Ödeme
                     
            
            
                                                         
                                     
            
                          Hızlı Teslimat
                     
            
            
                                                         
                                     
            
                          Kolay İade