Bozkır Kavimleri

M.Ö. VII. yüzyildan baslayarak M.S. VI. yüzyilin üçüncü çeyreginde vuku bulan Gök-Türk fetihlerine kadar Dogu Iran, Toharistan, Sogdiyana ve Kuzey Hindistan cografyalari Avrasya bozkirlarinin muhtelif atli-okçu savasçi kavimleri tarafindan hâkimiyet altina alinmisti. Bunlar arasinda en meshur olanlarini kronolojik bakimdan “Sakalar, Yüeh-chih’ler ve Hunlar – Chionit, Kidarit, Eftalit/Ak Hun” seklinde siralayabiliriz. Bazi bilim adamlari bu atli-okçu bozkir kavimlerinin menseinin Altayli oldugunu iddia ederken, digerleri (ki bilim adamlarinin önemli bir kismini olusturmaktadir) onlarin Hint-Avrupali olduklari görüsündedirler. Keyfî ve/veya siyasî bakis açilariyla motive edilmis antropolojik ve etimolojik çalismalar nedeniyle bu kavimlerin kökenleri tartismali kalmaya devam etmektedir. At-yetistiricisi bu göçebelerin kültürel karakteristikleri ve yasam tarzlari en otantik sekliyle günümüz Orta Asya ve Güney Sibirya’nin Türk boylariyla örtüsmektedir. Egemen Çagri Mizrak, Bozkir Kavimleri kitabinda, soy secereleri, sosyo-kültürel ve fizik antropolojik yapilari ile genetik isaretlerinin analizleri sonucunda, bahsi geçen bozkir göçebelerinin Altayli ve özellikle de Türk kökenli olabileceklerine dair güçlü deliller ortaya koyuyor.