Bitmeyen Aşk

Edebiyatimizin ustalarindan Pinar Kür, Bitmeyen Ask'ta “ask”i tüm boyutlariyla ve çok degisik, alisilmadik açilardan irdeliyor. Edebiyatin ve yasamin en temel ögelerinden biri olan “ask”i duygusal degil de akilci bir yaklasimla ele alip tasidigi tüm olasiliklari bir bir ortaya çikarmayi denerken, “klasik ask romani”nin konusunu oldugu gibi koruyor ama içerigini ve anlatimini altüst ediyor. Bunu yaparken okur ve öteki kisilerle birlikte “yazar”i da romanin baskisilerinden biri olarak olaylari kesfetme sürecine sokuyor. Bu “yazar”, Nilgün ile Sinan'in öznel anlatimlarini kendi nesnelligiyle dengelemek iddiasindaysa da, nesnelligini her zaman koruyup korumadigi konusundaki son karar okurun olacaktir elbette.

Gelelim bu romanda “yazar” kisvesi altina saklanan ukala yazara... Olaylari dogru dürüst, sirasiyla anlatacagina, bir oraya bir buraya atlayan, baskisilerinin gevezeliklerine uzun uzun yer verdikten sonra, tam gevezelikler heyecanli olmaya basladiginda söze dalan bir yazara pek çok okur, belki de hakli olarak “ukala” sifatini yakistirmistir. Buna karsi yazarin tek savunmasi, burada anlatilanin alisilmis bir öykü olmadigidir. Burada anlatilan ne bir ask öyküsüdür ne de Nilgün'ün, Sinan'in yasamlari... Askin öyküsünü anlatmak gibi belki de olasiz bir çabanin içine girmis olan yazar, Nilgün ile Sinan'in yardimini istemistir yalnizca. Yani onlarin aski iyi mi sonuçlanacak kötü mü, mutlu mu olacak mutsuz mu, bu kalpsiz ve duygusuz ve cinselligi belirsiz yazarin umurunda bile degil.