Hercai Ciltsiz

Her sey, zamansiz bir ölüm yüzünden basladi.

Bu ölüm beraberinde, körpe bir yürege öfke ve kin getirdi. Aradan uzun, çok uzun yillar geçti. Genç bir adamin kalbi ve ruhu birbirinden harap duygularla, acimasizca perçinlendi. Öyle ki, bu hissiyatlar onu uçurumun kenarina sürükleyebilecek kadar tehlikeli hale gelmisti.

Yarali bir mazinin ona biraktigi en aci hatira, yüreginden tüm merhameti söküp atmasina neden oldu. Kara bir kilit vurup derin dehlizlere kapatti vicdaninin çiglik çigliga haykiran sesini. Merhameti ne zaman isyan etse, hep o ani hatirladi. Gözüne uyku girmeyen kara bir gecenin sonunda, akla zarar bir karar aldi!
Ait oldugu topraklara gitmeye karar verdi genç adam. Çünkü her sey orada baslayacakti, yillar önce orada bittigi gibi...

Ve Miran Karaman!

Kusursuzca hazirladigi planla, ant içtigi intikamini almak için hazirdi. Yüreginde kor bir öfke, dilinde kahrolasi bir yemin vardi. Simdi vakit, ödesmeyi arzulayan deli yüregini susturma vaktiydi. Içindeki öfkenin bir nebze sogumasi için masum bir can yakacakti... O can kim mi?

- Reyyan Sanoglu!

“Geceye bir selamim var. Andim olsun ki, adimi ezberleyecek bu sehir!”