Adanalıyık

Süphesiz her sehir ve bölgenin misafir karsilamasi çok içtendir. Ama Adana?nin yillar önceki karsilamasi, misafir agirlamasi bambaskaydi. Bu gün yine; Adana?daki bazi kesim ve ahbaplar, esini dostunu tüm kalpleriyle agirlarlar. Izzet ikramlarini yaparlar…Hiç unutmam 1960 yillarinda, Karsiyaka sanayi çarsisinda kalfalik yapan arkadasim: Rüstü Kaya’ya giderdim. O siralarda bisiklet sporu yaptigim için altimizda, spor bisiklet olurdu. Yani yaris bisikleti: Tabii, bembeyaz marti gibi Esofmanlar, beyaz çorap, beyaz kep kafada ve Siyah bisiklet ayakkabisi. O sanayi çarsisinda bana, “Uzayli” gibi bakarlardi. Bende o delikanli yasimla, kasim  kasim kasilirdim.Rüstü Kaya, beni gördügü anda, tornayi durdurur, isi gücü birakir, kendisine dinlenme verirdi. Bisikleti duvara dayar, Yagli sandalyenin üstüne, bir kasap kâgidi serdik mi, Dünyanin en konforlu koltugu olurdu bana…gu bir gerçekti ki; Rüstü o yasta para kazanan bir delikanli olarak, izzet-ikramini esirgemezdi benden. Hemen sormaya baslardi:-Agam, sana ne ikram edim! Karnin aç mi? Allah?ini seversen dogru söyle!- Karnin açsa, Kebap söyleyim!-Karpuz kestirim! Allah?ini seversen söyle! No?lur çekinme!-Berber çagirim, Tiras ettirim! Yabanci degilik ha…-Agam, Allah?ini seversen! Hamama götürim, Yikattirim! Kese yaptirim!…