Şehir Devletler

Reform''''a kadar Avrupa tarihi ve Avrupa medeniyeti politik yönden bagimsiz olan sehirlerin eseriydi: Antikçagda Atina ve Roma, Ortaçag''''da Hollanda sehirleri ve Kuzey Italya, Rönesans''''ta ise Flornas ve Venedik. Bu durum 16. yüzyilda kralliklarin kurulmaya baslamasiyla degismeye basladi. Mutlaki ideoloji, kendi kendine yeten sehir devletlerinin sahip olmalarinin hiçbir sekilde mümkün olmadigi bir askeri yapiyla desteklenmekteydi. Sehir özgürlükleri ya askeri güçle ezildi ya da ulus devletlerin ortaya çikisina zemin hazirlayan ekonomik degisimlere teslim olmak zorunda kaldi. Oysaki Antik Yunanda dogup ortaçag boyunca devam eden politik özerklik zannedildiginden esnek ve uyumluydu. Venedik gibi bagimsiz cumhuriyetlerin ayakta kalabilmesi, Alman sehirlerinin devam eden özerkligi, Hollanda ve Isviçre''''deki federal devlet deneyimi, antik Dünyadan 18. yüzyildaki Amerikan devrimine kadar devam eden cumhuriyetçi gelenegin canliligina delil teskil etmektedirler. Hayatta kalma ne kaçinilmazdi ne de evrenseldi. Bu çalismanin ana temasi Avrupa sehirlerinin degisen talihidir.