Kentsiz Kentleşme

Bugün, insan iliskilerinin ayrismaya basladigi bir dünyada yasiyoruz. Akil bedenin, düsünce maddenin, birey toplulugun, kent kusaklan kentlerin, kentler kirsal kesimin, insanlik ise 'vahsi ve yola getirilmesi güç' olarak görülen doganin karsisinda yer aliyor. Böylesi 'yoksun' bir noktaya evirilmemizde en büyük pay sahibi olan ulus-devlet ise artik totaliter bir karaktere bürünmüs durumda. Politika, kentsel ve katilimci özünden kopartilip 'devlet'e indirgenmis, yurttaslar vergi mükellefi birer 'seçmen'e dönüstürülerek etkisizlestirilmistir. Toplumsal sorunlarda söz sahibi olan bir zamanlarin aktif yurttasi, giderek eylemsizlesmis, düsünsel becerileri azalmis, umursamazligi artmis; bütün etkinligini alisveris, moda, dis görünüs ve kariyer gibi alanlarda göstermeye baslamistir. Ne devletin ne de onun dogrudan uzantisi olan politik partilerin halkla 'dogrudan' bagi vardir artik. Demokrasi kavraminin dogusu ve gelisimine sahne olan kentler, ulus-devletin yarattigi 'kentlesme' denen süreçte homojen, mekanik ve kâr hirsinin her seyin önüne geçtigi bir pazar haline gelmistir. Halk kültürü sentetiklesmis; insan iliskilerinde evlilik bir 'yatirim'a, çocuk yetistirme 'is'e, hayat bir 'bilanço'ya, idealler 'satin alinabilir seyler'e, yerlesimler ise 'isletme'ye dönüsmüstür. Dogal hayati ve insani topluluklari yok ederek ulus-devleti güçlendiren kentlesme anlayislarina karsi bir yerel yönetim programini tartismaya açiyor. Yerel yönetim kurumlarini birbirleriyle uyum içinde çalisabilecek biçimde yeniden yapilandirmaktan; insan iliskilerinde dayanismayi içeren yaraticiliktan; ulus-devletin yerine politik açidan konfederasyon sistemine dayanan yerel yönetimlerden; insanlik ile doga arasinda katilimci, hiyerarsik olmayan yeni bir iliski kurmaktan; kentin yeni bir tür etik birlik, bireyin insani bir ölçek içinde güçlendirildigi, katilimci ve ekolojik bir karar sistemi ile yurttaslik kültürünün tek kaynagi olarak yeniden kurgulanmasmdan... söz ediyor.(Tanitim Bülteninden)