Ulusal Kalkınmacılığın İflası

Toplumlarin 1945 sonrasi dönemde en basta gelen hedef ve beklentisi iktisadi kalkinma ve beraberinde getirecegi varsayilan modernlesme oldu. Bu dönemin kalkinmaciliktan gelen iyimserliginin ve gelisme gerçeginin 1980’lerle beraber tersine döndügünü biliyoruz. Bu kitaptaki yazilarin ortak temasi bu tersine dönüsün ve içerdigi dönüsümlerin azgelismis toplumlardaki etkisidir; krizin iktisadi boyutu ve azgelismis ülkelere nasil yansidigindan çok, getirdigi dönüsümlerin politik ve ideolojik uzantilarinin tartisilmasi amaçlanmistir.
Simdiye kadar dünya kapitalist sistemi yaygin ve sinir dinlemeyen bir dünya ekonomisi ve birbirinden bagimsiz siyasi iktidarlarin ürünü olan devletlerin olusturdugu bir politik düzeyin eklemlenmesi olarak düsünülebilirdi. Sinir dinlememesine ragmen dünya ekonomisi siyasi kerte içinde somutlasiyor, devlet yapilari tarafindan sekilleniyordu. Bu yüzden de görünüm olarak ulusal kapitalizmlerin bir eklemlenmesi olarak ortaya çikiyordu. Simdilerde ise dünya kapitalizmi ulusal kapitalizmlerin toplami olmaktan çikiyor, gerçekten bütün dünyada birden karar veren, her ülkeyi potansiyel üretim alani ve pazar olarak gören, kendi hareketliligine engel tanimayan sirketlerin olusturdugu bir sisteme dönüsüyor. Artik uluslararasi degil, küresel. Kendi mesruiyetleri için ulusal düzeyde yönetebilmeyi umduklari kapitalizmleri temel almis ulus-devletlerin bugün bu denli yogun bir kriz içinde olmalarinin nedeni de bu...
-Çaglar Keyder-
(Arka Kapak)