Başka Dillerin Şarkısı

Mektubunu okumak, kent isiklarinin pesimiz sira sularda döne döne isildadigi dönüs vapuruna kismet oldu. Yine korkularimi bosa; inancimi, umudumu hakli çikararak geldin. Içim isindi, ayazim dindi, çiçek kokularimi saçtim beni içine çeken burna. Ferah bir koku vardi senin üzerinde de. Sanki çimenler vardi, usul usul bir dere. Aksam ay vardi sanki, circirböcekleri, ahsap kokusu, kulübe, dösek, sen, ben. Denizkizi olsam saçlarimin agina seni takar, derinlikler boyu pesim sira sürüklerdim. Hiçbir ada seni birakabilecegim bir yer gibi görünmezdi gözüme. Sen de tasini topragini, yuvani ben bellerdin. Denizkizi degildim. Vapurdan yine yalniz indim.

Karin Karakasli, 1998'de Yasar Nabi Nayir Ödülü'nü kazanan ilk kitabiBaska Dillerin Sarkisi'yla bir dilde yazilan ama bütün dilleri kucaklayan simsicak öyküler anlatiyor bize. Istanbul'a, yasamaya ve Istanbul'u yasamaya dair.