Uğultular

Yasadigim büyük utanci bedenimden akitacak daha keskin bir aci ariyordum. Ignenin battigi yerden siziyordu ilik kan. Parmagimdan süzülen kan benim kanimdi. Yasadigim korkular benim korkularim. Yasadigim hayat benim hayatim degildi ama. Sabredersem ates, kadinligin atesi döner miydi bana?

Bir rüyadan arta kalanlar, derinlerden, ta çocukluktan çinlayan hatiralar. Garip, güzel, korkunç... Istanbul'dan Antakya'ya uzanan, ormanda biten bir yolculuk. Neyi konussa hiçbir seyin eskisi gibi olmayacagini bilen erkekler.

Gönül Kivilcim; Kader'in, Dolunay'in, Melek'in ve ormandaki digerlerinin hikâyesini anlatiyor... Tarihi olmayan zamanin, kadinlarin... Ugultular, hepsi görünen ve hiçbiri anlatilmayan küçük ve büyük sirlarin romani. Neden pesinden gideriz geçmisimizin? Ejderha uyanir diye korkar miyiz?