Sakın Oraya Gitme

Herkes birbirine ayni seyi söylüyor: Sakin oraya gitme!

Orada tedirgin ruhlar var.

Orada tekinsiz anilar var.

Orada korku, yilginlik, ölüm var. Özgürlügüne kastedenler, vicdanina zulmedenler var.

Perdenin ardindakilerle yüzlesmeye cesareti olmayanlar haykirmaya devam edecekler: Sakin oraya gitme!

Yekta Kopan, “Sakin!” diyenlere inat, bellegimizin en karanlik ormanlarina daliyor.

Böylesi bir macerada öykülerden daha iyi ne aydinlatabilir ki yolumuzu…

Içimde bir sey koptu, koptugunu hissedebiliyordum, bir seyler çalkalanip yükseldi içimden. Deniz kenarinda oradan oraya savrulan bir tas kadar özgür olamayan ruhlarimiza üzüldüm. Doganin muhtesem dengesine çomak sokmaktan zevk alan birilerinin ayak islerinde geçen ömrümüze üzüldüm. “Bu kadar zor olmamali özgürlük!” Vidali kapagi iki tur çevirip mazotun kalanini kafama diktim. Ruhumun bedenimden ayrilip günbatimina gitmesine izin verdim. Uzandim. Gözlerimi kapadim. Artik tanimadigim bir sesle mirildandim:

“Seni senden baska kim özgürlestirebilir ki?”