Marksizm Ve Siyaset Yöntem, Kuram, Eylem

“Yasadigimiz çagin Marksizm tarafindan çözümlenmeyi bekledigini söylersek elbette yanlis bir sey söylemis olmayiz. Ama eksik söylemis oluruz: Çagimiz esas olarak Marksizmin kilavuzluk ettigi devrimci eylem tarafindan yikilmayi, parçalanmayi, tarihten silinmeyi bekliyor.”

Marksizm ve Siyaset, genel anlamiyla siyasetin Marksizm için tasidigi belirleyici önemi konu edinirken, Marx’in düsüncelerini donuklastirip hareketsiz kilanlara, Marksizmi siyasetsizlestiren ve eylemsizlestirenlere karsi, onun siyasal mücadeleyle olan kopmaz baginin altini çizmeyi amaçliyor. Marksizmi öncelikle bir eylem felsefesi olarak görmemiz, onun güncelle iliskisini bu topraklarin özgüllügünde yeniden kurmamiz gerektigini savunuyor.

Can Soyer’in, Yöntem, Kuram ve Eylem olarak üç ana bölüme ayirdigi bu özgün çalismasi, ele alinan tüm konulara siyasal mücadelenin merceginden bakiyor.

“Yöntem: Diyalektik” basligini tasiyan ilk bölümde materyalizm ve diyalektik arasindaki iliski incelenirken, öz-görüngü, bütün-parça, özne-yapi gibi kavramlar ile bu ikilikler arasindaki iliskilerin nasil tanimlanacagina dair bir sorusturma yürütülerek, salt felsefi bir düzlemde kalmaktan ziyade pratigin bu ikilikler arasinda kurulan iliskideki önemine deginiliyor.

Ikinci bölüm olan “Kuram: Sinif Mücadelesi”, yöntem isiginda bir gerçeklik sergilemesi olarak kurami tartisiyor. Marksizmin bir sinif mücadelesi kurami oldugunu ve bu mücadelenin hem yöntemsel hem de kuramsal olarak Marksizmin merkezinde yer aldigini söylüyor.

Üçüncü ve son bölümde “Eylem: Siyaset” basligi altinda, içinde bulundugumuz dünya ile ilgili saptamalara da yer verilerek devlet, demokrasi, esitsiz gelisim, siyasal eylem gibi kavramlar açimlaniyor ve bu kavramlarin siyasal mücadele ile olan bagi arastiriliyor.

“Türkiye Için Notlar” basligini tasiyan sonuç kisminda ise yazar, Marksizm ve siyaset konusunu Türkiye baglaminda ele alarak siyaseti ve pratigi nasil kavramamiz gerektigine dair öneriler sunuyor. Gezi Direnisi’nin yarattigi umutla, Türkiye sosyalist hareketine “mücadelesiz bir sinif siyaseti” ile “sinifsiz bir mücadele siyaseti” disinda bir baska yol açildigini hatirlatiyor.

Baska bir yol arayanlara, baska bir yolda israr edenlere…