Siyah Gözler

1911’de yayimlanan Siyah Gözler, âsik bir erkek tarafindan sevilen ve iliskide çok da etkin olmayan kadin kalibini tersyüz eden bir anlati. Cemil Süleyman bu kisacik romanda, tutkulu bir kadinin saplantili duygularina odaklanirken erkegi arka planda birakarak çaginin ötesine geçmeyi basariyor.

Toplumsal baskilarin gölgesinde yasanan bu iliskide arzudan kuskuya, kiskançliga uzanan “hummali” marazi askin anlatimindaki basari, bir dönemin ünlü romani Siyah Gözler’i günümüze de tasiyor.

“Anliyor musun, kiskaniyorum. Bir deli gibi, bir çilgin gibi kiskaniyorum. Bu gözleri, beni deli eden, çildirtan bu güzel gözleri, bu siyah gözleri kiskaniyorum... Onlarda bir baska hissin, bir baska hayalin gölgelerini görmek istemem. Onlarda yalniz ben yasamak, yalniz ben ölmek isterim...”

Cemil Süleyman (Alyanakoglu) (1886-1940) Tibbiye'deki ögrenciligi sirasinda Halit Ziya ve Mehmet Rauf etkisinde hikâyeler ve düzyazi siirler yazarak edebiyat dünyasina adim atar. Karantina Idaresi'nde basladigi hekimlik görevine veba salgini sebebiyle ülkenin pek çok yerinde devam eder, sihhiye müdürlügü yapar.

Fecr-i Âti toplulugunun en ünlü romancisi kabul edilen Cemil Süleyman, hayatinin büyük bölümünü cephe gerilerinde doktorluk yaparak geçirdigi ve birkaç yil Arabistan’da yasadigi için sanat çevrelerinden uzakta kalmistir. Konularini hayattan aldigini söyledigi yapitlarinda hekim kahramanlara ve hastalikli tiplere sikça rastlanir; hasta-hekim iliskileri, veremli kadinlar gibi konulari da isledigi için Doktor Cemil adiyla ünlenir. Timsal-i Ask adli hikâye kitabi Fecr-i Âti Kütüphanesi yayinlarinin ilk kitabidir. Cemil Süleyman’in dili, dönemindeki yazarlara oranla sadedir.

Mutsuz iliskileri, kadin ruhunu, hastalikli duygulari basarili bir biçimde anlatan yazarin seçme eserlerine Türk Edebiyati Klasikleri Dizimizde yer vermeyi sürdürecegiz.