Engereğin Gözü

“Benzersiz bir kitap bu! Daha önce bu romana benzeyen, ayni degere sahip olan ve sürekli, beklenmeyen sürprizler tasiyan bir kitap okumadigimi belirtiyorum. Yeni bir okura demek isterdim ki; evet, oku ve sasir!”

Elia Kazan

“Bu roman hem karanligin hem de aydinligin, umudun romanidir.”

Yasar Kemal

Harem-i Hümayun’dan taht oyunlarina açilan ve erk istencinin karanlik dehlizlerinde kaybolup insani, insan dogasinin en asagilik yönleriyle yüzlestirirken bir umut isigi yakmayi da ihmal etmeyen büyülü bir anlati. Efendi – köle iliskisine psikolojik bir bakis.

Türk Edebiyati’nin usta kalemi Zülfü Livaneli’nin “istedigimi yapmaya en çok yaklastigim kitap” dedigi 1997 Balkan Edebiyat Ödüllü ilk romani Engeregin Gözü, küçük yasta hadim edilip Haremagasi yapilmis zenci bir kölenin, Habes Süleyman’in gözünden iktidar – birey iliskisini anlatiyor. Süleyman, “biricik” efendisinin tahtla ölüm arasinda gidip gelen kaderinin ellerinde bocalarken yeni sultana “Padisahim çok yasa!” diye haykirmaktan da geri duramiyor.
25. yil baskisiyla yeniden okurlariyla bulusan Engeregin Gözü, bir dönem romani olmanin ötesinde, insan psikolojisinin derinliklerine; dün, bugün ve yarinin saraylarina, en gizli sirlari bile aydinlatacak gerçeklikte isik tutan bir Zülfü Livaneli klasigi.