Teknopolis Akıllı Makineler Dağınık Zihinler

Elinizdeki kitap, teknoloji hakkinda.
Yani her seye dair!

Teknolojinin insani yarattigini iddia ediyorsaniz, zaten her sey hakkinda konusmaniz gerekir, öyle degil mi? Teknopolis de bunu yapiyor; akilli telefonlar ve tabletlerden, yapay zekâdan, posthümanizmden,
Charles Bovary’den, 12 Eylül’den ve 11 Eylül’den, Wikipedia’dan, faydasiz bilgilerden, ütopyalardan ve oyundan, sayfalardaki portakal lekelerinden, dolaptaki cüceden, cyborglardan, agustos böcekleri ve
çekirgelerden bahsediyor.

Bir yönüyle okuma kilavuzu gibi: Insan dogasi ve teknoloji üzerine yazilmis onca metnin içinde dolasirken elimizden tutuyor. Metinleri, fikirleri, sorulari birbirine bagliyor, yepyeni bir cografya kuruyor. Internetin, yapay zekânin ve ütopyalarin izini sürebilecegimiz bir yer hazirliyor bizim için. Bunu yaparken eski ve bildik cografyalarin, gürül gürül yanan bir sobanin basinda kivrilip kitap okumalarin, arkadasliklarin, oyunlarin isaretlerini de yerlestiriyor. Ki hatirlayalim, hiçbir zaman sil bastan yepyeni bir cografyada degilizdir; internetin de, yapay zekânin da (ütopyalarin zaten) gayet heyecanli birer tarihleri vardir.

Yasadigimiz cografya sürekli degisiyor bir yandan da, büyük bir hizla: Internetin, yapay zekâ uygulamalarinin, dijital teknolojilerin gelisimi, ütopik umutlara ve distopik kaygilara yol açiyor. Elinizdeki kitap, denebilir ki, teknolojinin biçimlendirdigi dünya ile insanlarin özlemini çektigi, hayallerinde ya da kâbuslarinda yasattigi dünyalari ayni kefede tartmaya çalisan denemelerden olusuyor.