Dört Talmud Okuması

Dört Talmud Okumasi Emmanuel Levinas’in 1963-1966 yillari arasinda Yahudi entelektüellerinin katilimiyla Paris’te olusturulan bir kolokyum vesilesiyle verdigi konferanslardan olusuyor. Israil’in sözlü geleneginin yaziya geçirilmis hali olan Talmud, Levinas’a göre, Yahudi seriatina dair ameli meseleleri, hatta “incir çekirdegini doldurmaz” görünen tartismalari ele alirken bile arka planinda her zaman felsefi bir içerik, evrensel bir mesaj ve bilgelik barindirir. Iste Levinas bu kadim bilgeligi, Yahudi kültürü ve metinlerine asina olmayanlar için anlasilir kilmaya çalisirken aslinda Yahudi düsüncesini modern dile tercüme etmek dogrultusunda örnek bir yorum faaliyetine girisiyor. Talmud’u çagdas sorunlarla iliskilendirirken metin okuma ve yorumlama sanati üzerine de önemli bir ders veriyor.Kitapta yer alan konferanslar affolunmaz suçun affi, ahlak ve adalet arasindaki iliski, Israil devletinin kurulusu gibi konularla ilgili Talmud metinlerinden seçilen bölümlerin satir satir yorumlanmasindan olusuyor. Tanri’nin Sina dagini Yahudi halkinin üzerine kaldirdigi ve onlari, Tevrat’i kabul etmezlerse yok olmakla tehdit ettigi Kitab-i Mukaddes kissasi Levinas’in yorumuyla özgürlük ve baglanma diyalektiginin sorgulamasi halini aliyor. “Kul hakkina tecavüzü” konu alan bir Talmud metni, Yahudilerin bazi Nazileri affedilebilecegini, fakat Heidegger’i asla affedemeyecegini söyleyen Levinas’in okumasinda affetmenin sinirlarina dair bir tefekküre dönüsüyor. Dört Talmud Okumasi Yahudilik arastirmalariyla ilgilenenler kadar Levinas’in felsefesini üzerinde kafa yoranlar için de oldukça önemli bir kaynak.