Selatinname Manzum Osmanlı Tarihi 684 895 1296 1490

Kemal, Sultan II. Bayezid devri (1481-1512) sair ve tarihçilerindendir. Onun Selâtînnâme yahut Tevârih-i Âl-i Osman adini verdigi eseri, 684-895/1296-1490 yillarini kapsar. Bu manzum Osmanli tarihi 3029 beyitten ibarettir.
Osmanogullarinin kahramanliklarinin dile getirildigi Selâtînnâme (Osmanli Sultanlari Tarihi), Osman Gazi’nin atalarinin Anadolu’ya gelisleri, Anadolu Selçuklu hükümdari Sultan Alaaddin ile görüsmeleri ve kurulus dönemine dair bazi farkli rivayetler vermesi bakimindan ilgi çekicidir.
Eserini padisah devirlerine göre kronolojik bir düzen içerisinde yazan Kemal, yer yer bazi hikâyeleri de devreye sokarak anlatimina canlilik ve renk katmistir.
Eserde, II. Bayezid’in egitim, saglik ve sosyal amaçlarla Istanbul, Edirne, Tokat, Amasya ve Osmancik sehirleri ile ülkenin diger bazi yerlerinde yaptirdigi eserlere Selâtînnâme’sinde hatiri sayilir bir yer ayrilmistir.
Kemal’in bu tarih eseri, Osmanli kültürü sahasinda Osmanli tarihinin ilk iki asra yakin uzunca bir dönemini içine alan ve konusunu sadece Osmanlilarla sinirlandiran ilk manzum Osmanli tarihi örnegi olarak kabul edilebilir.
Osmanli tarihinin ilk iki yüz yili hakkinda mevcut kaynaklarin azligi dikkate alindiginda eserin önemi kendiliginden anlasilir.
Bu eserde, 15. yüzyilin diger Osmanli kaynaklarinda (mesela Âsikpasazade, Nesrî, Oruç Beg ve anonim tevârihler) olmayan kayda deger bazi orijinal bilgiler bulunur.