Hürrem Sultan

Hürrem efendisi olan padisahla nikâhlanan ilk Osmanli cariyesiydi. Ayni zamanda, kamusal alanda dikkat çekecek kadar öne çikan, Harem-i Hümayun’u hanedan kadinlarina ait bir ikametgâh olmaktan çikarip siyasi nüfuz sahibi bir kuruma dönüstüren de oydu. Onun izinden giden Valide Sultanlar 17. yüzyilda Osmanli siyasetinde çok önemli roller oynayacaklardi.
Osmanlilarda resmi bir kraliçelik makami olmadigindan, Hürrem bu rolü unvani olmadan oynamis ve 16. yüzyili paylastigi Avrupa’nin büyük kadin hükümdarlari ve hükümdar esleri için, onlarla boy ölçüsen zorlu bir rakip olmustu. Ama Süleyman ile Hürrem’in ortak saltanati olarak adlandirilabilecek ve Osmanli’da bir daha asla tekrarlanmayacak bu degisim o kadar radikaldi ki, onu daha hayattayken tartismali bir kisilik haline getirdi.
Leslie Peirce, Hürrem Sultan’da cariyelikten haseki sultanliga yükselen, hatta “Haseki” terimi kendisiyle özdeslestirilen Rutenyali bir kizin, Batililarin taktigi adla “Roxelana”nin devrin en güçlü hükümdari Kanuni Sultan Süleyman ile evlenmeye kadar uzanan iliskisinin öyküsünü dönemle iç içe anlatirken, birçok tartismayi da çözüme kavusturuyor.