Beşinci Çocuk

Besinci Çocuk'un Uyandirdigi Kadim Korkular
2007 Nobel Edebiyat Ödülü sahibi Doris Lessing’in imzasini tasiyan Besinci Çocuk; okurlari, kökleri derinlere uzanan evrensel korkulariyla yüzlestirirken annelik, toplumsal normlar, ahlaki seçimler ve aile iliskileri gibi pek çok zorlu mesele üzerine düsündürüyor.
Hiç kimsenin hoslanmadigi, hatta içten içe korktugu için uzak durmayi tercih ettigi olagandisi bir çocuga sahip olmanin yol açtigi ruhsal etkilere odaklanan, onu sevememenin yarattigi suçluluk duygusunu cesaret isteyen bir dürüstlükle anlatan bu romani bir solukta okuyacaksiniz.
Filmlere de konu olan seytani çocuk imgesini, ustaca kaleme alinmis bir korku, gerilim basyapitina dönüstüren Doris Lessing’in, mutlulukla örülmüs aile yasaminin nasil ilmik ilmik çözülüp gittigini resmettigi Besinci Çocuk; empati duygusunu tetikleyen hikâyesi ve etkili kurgusuyla okurunu daha ilk sayfalarindan avucuna almayi basariyor.
Harriet ve David, geleneksel aile yapisinin önemini yitirdigi bir toplumda, akrabalari bir araya getirdikleri büyük evlerinde dört çocuklariyla mutlu bir yasam sürmektedir. Disaridaki yikici dünyanin etkilerinden uzak, düsledikleri eski moda degerlere adanmis huzurlu yuvayi kurmakla övünen çiftin yasami, besinci çocuklari Ben’in dogumuyla altüst olur. Harriet, içinden çikan bu çirkin, iri ve kontrolü güç bebekle birlikte hiç tanimadigi bir karanlikla ve ummadigi bir toplumsal tepkiyle karsi karsiya kalir; bir zamanlar gerçek kildiklari aile düsü giderek kâbusa dönüsür.
Harriet birçok kez uyanmis, Ben'in yari karanlikta durup onlari seyrettigini görmüstü. Bahçenin gölgeleri tavanda oynasir, koca odanin içindekiler hiçlikte kaybolurken, karanligin içinde bütünüyle seçilemeyen bu ifrit çocuk oracikta dikiliyordu. Insana ait gibi durmayan o gözler, Harriet’i uykularindan uyandiriyordu.