Şairlerin Dilinden

Sairler vardi… Siiri gönülde duyup fikirde hummaya dönüstürerek tam alti asir yasamislardi. Onlar, yürekleri ürpertmekten ziyade, zihni sarhos etmek için misralar yazarlardi. Ayni dilber için sevdaya tutulup sonsuz acilar çekerlerken, ayni medeniyetin genel kabulleri içerisinde bilimin, sanatin, felsefenin, edebiyatin tarihini olustururlardi. Asirlar geçse de hiç degismeyen acilarinin terennümüyle akillari ürperten bu silsile, ayni kaderi yasamak üzere halk edilmis gönül erleri gibiydiler. Ancak asla özgür olamadilar ve önlerine konulan iki kara kapli kitaptan biri, sevgililerin cevr ü cefa nizamnameleriyle; digeri de kudemanin siir üzerine verdigi fetvalar, kanunnameler ile doluydu. Daha önceki kaderdaslari olan üstatlarinin kullandigi sinirli malzeme üzerinde yeni binalar yapmalari; ayni kulvarda kosarak önceki rekorlari egale etmeleri gerekiyordu. Ne yarismanin sartlari, ne de bina edecekleri sanat eserinin seklini degistirmeye yetkileri vardir.