Söz Uçar Hasar Kalır

Geçmişin uçsuz bucaksız denizlerinde birikmiş anılar birer çakıltaşına dönüşür zaman zaman. Her biri benzersiz güzellikte, birbirinden farklı ve köşeleri ara sıra kalbi acıtan... Bir deniz kenarındaki kayalıklarda, yıllar önce mürekkebi gözyaşıyla akıtılmış mektupta, kavurucu yaz sıcağında edilmemiş bir vedada, dilenmemiş özürlerde, tanık olunan o son nefeslerde oluşmuştur her biri. Ve unutmamak gerek: Gerçekleşmemiş bir veda, söylenmemiş sözler, görülmemiş hesaplar varsa hayatta; sakince bekler hepsi, günü geldiğinde tamamlanmak için. Nihayetinde çok acıtsa da kalbi, bir parça alıp götürse de her hikâye bir şekilde sonlanır; kapatılması gereken hesaplar kapatılır, edilmesi gereken vedalar edilir, dilenmesi gereken özürler dilenir. Dünyanın küçüklüğünün getirdiği tesadüfler silsilesi şaşırtır bizleri. Tüm bunların içinde ise söz uçar, hasarı kalır kalplerde. Kalplere mıhlanan bu hasar ise dönüştürür, büyütür, yeri gelir gülümsetir insanı; artık bir parçası olmuştur çünkü...